Hästholmen-Ytterön, Naturreservat

Rezerwat przyrody Hästholmen-Ytterön ma dużą wartość kulturowo-historyczną w kontekście archipelagu. Wyspy składają się głównie z płaskich terenów skalistych, wrzosowisk, na których rosną jałowce, oraz łąk przybrzeżnych.

Dużą część rezerwatu przyrody stanowi morze. Człowiek przez kilkaset lat kształtował tu na niewielką skalę lokalny krajobraz rolniczy wysp. Łąki przybrzeżne i wrzosowiska stanowiły miejsce wypasu dla krów, a w dębowym lesie świnie tuczyły się na żołędziach. Przybrzeżne łąki niżowe stanowiły źródło zimowej paszy dla zwierząt gospodarskich. Zaczęto też uprawiać grunty orne.

Ponieważ liczba ludności wzrosła w XIX w., krajobraz znacznie się zmienił. Zmniejszyły się obszary terenów leśnych, a powierzchnia gruntów ornych wzrosła. W wyniku tych zmian powstał otwarty krajobraz, który w większości przetrwał do dziś. Aby zachować to cenne dziedzictwo kulturowe, na gruntach tych przeprowadza się wypas zwierząt, koszenie łąk i uprawę roli.

Rezerwat Hästholmen-Ytterön składa się głównie z płaskich terenów skalistych i trawiastych wrzosowisk z dużą ilością jałowców. Charakterystyczne dla tego obszaru są długie, wąskie wąwozy przecinające te tereny. Uprawianie w nich ziemi stanowi historyczną tradycję. Niektóre pola są uprawiane do dziś.

Na północ od miejscowości Hästholmens by rozciąga się duży obszar łąk przybrzeżnych. Łąki przybrzeżne były kiedyś zatoczkami i wzdłuż brzegu plaży rosną rośliny odporne na sól – gatunki takie jak sit Gerarda, mannica nadmorska, mlecznik nadmorski, zawciąg pospolity i świbka morska.

Regulamin rezerwatu znajduje się pod poniższym linkiem. Zawiera między innymi zakaz spuszczania psów ze smyczy, parkowania przyczep kempingowych lub biwakowania pod namiotem przez okres dłuższy niż dwie doby, a także rozpalania ognia w miejscach do tego nieprzeznaczonych i parkowania w miejscach innych niż wyznaczone.

Źródło: Länsstyrelsen